คืนนี้ โลกเต็มไปด้วยแสงสว่าง มีพระอาทิตย์และพระจันทร์เต็มดวง คืนนี้ คืนนี้โลกทั้งใบและสว่างไสว กลายเป็นบ้าไปแล้ว ยิงประกายไฟสู่อวกาศ” เรื่องราวของคู่รักสองคนที่ต่างดาว การแข่งขันที่แบ่งแยกวัฒนธรรม และการแสดงละครเพลงบรอดเวย์ช่วยรวบรวมบทวิจารณ์ภาพยนตร์ย้อนหลังล่าสุดของWest Side Story ใน ปี 1961

ครอบครัวที่ขัดแย้งกันกลายเป็นสองแก๊งที่ก่อสงครามในนครนิวยอร์ก ได้แก่ เครื่องบินเจ็ตส์สีขาวนำโดยริฟฟ์ (รัสส์ แทมบลิน) และกลุ่มฉลามลาติน นำโดยเบอร์นาร์โด (จอร์จ ชาคิริส) ความเกลียดชังของพวกเขาทวีความรุนแรงขึ้นจนไม่สามารถอยู่ร่วมกับความเข้าใจทุกรูปแบบได้ แต่เมื่อเพื่อนสนิทของริฟฟ์ (และอดีตเจ็ต) โทนี่ (ริชาร์ด เบย์เมอร์) และน้องสาวของเบอร์นาร์โด มาเรีย (นาตาลี วูด) พบกันที่งานเต้นรำ ไม่มีใครสามารถหยุดความรักของพวกเขาได้ มาเรียและโทนี่เริ่มพบกันอย่างลับๆ โดยวางแผนที่จะหนี จากนั้นทีม Sharks และ Jets ก็วางแผนก่อกวนใต้ทางหลวง ใครก็ตามที่ชนะจะได้ครอบครองถนน มาเรียส่งโทนี่ไปหยุดยั้ง โดยหวังว่าจะสามารถยุติความรุนแรงได้ มันผิดพลาดอย่างมหันต์และก่อนที่คู่รักจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น โศกนาฏกรรมก็เกิดขึ้นและไม่หยุดจนกว่าจุดสุดยอดและจุดจบที่อกหัก

ในขณะที่ฉันเป็นแฟนตัวยงของการสร้างภาพยนตร์และภาพยนตร์ ฉันก็เป็นแฟนตัวยงของละครเพลงด้วย ไม่ใช่แฟนตัวยง แต่เพียงพอที่จะชื่นชมฝีมือและความน่าสนใจของละครเพลงบนเวที แน่นอน ฉันได้เห็นการแสดงละครบรอดเวย์ที่ยุติธรรมแล้ว รวมถึง Les Miserable, Joseph และ Technicolor Dream Coat, Cats และ Phantom of the Opera ใช่…. ฉันเข้าใจคลาสสิก เรื่องราวฝั่งตะวันตกอย่างไรก็ตาม เป็นหนึ่งในละครเพลงที่ฉันไม่เคยมีโอกาสได้ดูเลย ฉันรู้จักชื่อนั้นและโครงร่างคร่าวๆ ของเรื่องราวเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่จริงๆ แล้วไม่เคยได้ดูเต็มๆ เลย

ฉันอยากดูหนังปี 1961 มาโดยตลอด แต่ก็ดันไม่เลิก โดยธรรมชาติแล้ว ฉันได้เห็นตัวอย่างภาพยนตร์สำหรับรีเมคปี 2021

ซึ่งกำกับโดยสตีเฟน สปีลเบิร์ก และมันทำให้ฉันสนใจที่จะดูหนังต้นฉบับอีกครั้ง ฉันเห็นการดัดแปลงภาพยนตร์ในปี 2021 ก่อนที่จะเห็นเวอร์ชั่นปี 1961 ดังนั้นในขณะที่ความคิดของฉันอาจจะดูน่าเบื่อหน่ายเล็กน้อย ความคิดเห็นของฉันเกี่ยวกับภาพยนตร์คลาสสิกที่เป็นสัญลักษณ์แห่งปี 1961 ของWest Side Storyยังคงเหมือนเดิม

ฉันต้องยอมรับว่าความรู้สึกโดยรวมของWest Side Storyนั้นค่อนข้างดี ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมผู้คนถึงยังยกย่องภาพยนตร์เรื่องนี้จนถึงทุกวันนี้ เนื่องจากเป็นเรื่องราวสมัยใหม่ของเรื่องราวโรมิโอและจูเลียตอันโด่งดัง โดยธรรมชาติแล้ว ภาพยนตร์เรื่องนี้ถูกแช่อยู่ในสถานะวัฒนธรรมป๊อปต่างๆ ที่ยากจะวาดด้วยเงื่อนไขแบบทบต้น เนื่องจากความคุ้นเคยโดยรวมกับการเล่าเรื่องที่ถูกบอกเล่า ยังคงเหมือนกับการดัดแปลงหลายครั้งเพื่อเรื่องราวของเชคสเปียร์West Side Storyยังคงเหมือนเดิมโดยพื้นฐาน ฉายภาพการแข่งขันที่ยิ่งใหญ่และคู่รักที่ติดดาวสองดวงติดอยู่ตรงกลาง ดังนั้น ฉันคิดว่าสิ่งที่ผู้กำกับโรเบิร์ต ไวส์และเจอโรม ร็อบบินส์ทำกับการแสดงละครเวทีบรอดเวย์ปี 1957 และแปลเป็นการนำเสนอภาพยนตร์สารคดีนั้นสวยงามและยอดเยี่ยมมาก

• จุดขายสำคัญของหนังก็คือการร้องและเต้นต่างๆ ที่รวมอยู่ในเรื่องเล่าของโรมิโอและจูเลียตกับ West Side Story

เป็นหนึ่งในละครเพลงบรอดเวย์ที่รู้จักกันดีในยุคนั้น สิ่งนี้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนตลอดทั้งเรื่อง โดยภาพยนตร์ได้นำเสนอเพลงที่น่าจดจำเช่น “อเมริกา”, “คืนนี้” และ “ฉันรู้สึกสวย” ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของสิทธิของตนเองและคุณลักษณะนี้แสดงลำดับเหล่านั้นด้วยความสง่างามตระหง่าน สิ่งนี้ยังเป็นส่วนหนึ่งในการออกแบบท่าเต้นของภาพยนตร์อีกด้วย ซึ่งก็ยอดเยี่ยมในการรับชม ด้วยการเคลื่อนไหวและการเต้นที่หลากหลายที่บรรเลงเพลงที่มีชีวิตชีวา นอกจากนี้ การออกแบบการผลิตและสถานที่ต่างๆ ของฉากก็น่าทึ่งและนำเสนอเป็นอย่างดีทั่วทั้งกระดาน นอกจากนี้ ฉันต้องบอกว่าฉันดูหนังเรื่องนี้ในแบบ 4K และต้องยอมรับว่าการบูรณะ/อนุรักษ์ภาพยนตร์ที่เป็นสัญลักษณ์นี้ดูยอดเยี่ยมมาก!

ภาพยนตร์เรื่องนี้มีข้อบกพร่องและการวิพากษ์วิจารณ์ที่ยุติธรรมรวมถึงการแต่งหน้าของตัวละครลาตินหลายตัวที่มีใบหน้า

ผิวสีน้ำตาลเหมือนกันรวมถึงของเปอร์โตริโกที่ดี (เช่นริต้าโมเรโน) และค่อนข้าง สำเนียงปลอมที่น่าประจบประแจงตลอด นอกจากนี้ ภาพยนตร์เรื่องนี้ให้ความรู้สึกยาวนานด้วยฉากและซีเควนซ์ที่หลากหลายซึ่งใช้เวลานานกว่าที่ควรจะเป็นเล็กน้อย ทำให้เกิดความมากเกินไปในละครเพลงซึ่งจำเป็นต้องตัดทอนอย่างน้อยสิบหรือสิบห้านาที

• แม้แต่ในภาพยนตร์ปี 1961 การมีรันไทม์ 152 นาทีก็ยังยาวมาก นอกจากนี้ ฉากที่ขัดขืนและ/หรือการต่อสู้ของภาพยนตร์เรื่องนี้ (หรือที่เรียกว่า “เสียงก้อง”) ก็ดูเหมือนท่าเต้นของท่าไม้ลอยมากกว่าการทะเลาะวิวาทจริง แน่นอนว่ามันเข้าใจได้เพราะหนังเป็นละครเพลง แต่ดูเหมือนว่าจะค่อนข้างว่องไวและท่วมท้นแม้จะเป็น “ฉากใหญ่” ที่เป็นจุดสนใจหลักของคุณลักษณะนี้ สุดท้ายนี้ แม้ว่าในเรื่องนี้จะเป็นเรื่องธรรมดามากกว่าในช่วงเวลาของการสร้างภาพยนตร์ แต่ก็ค่อนข้างชัดเจนว่านักแสดง/นักแสดงเล่นส่วนใดและเมื่อใดที่พวกเขาพากย์เสียงโดยแสตนด์อินเสียงร้องเป็นบางครั้ง

นักแสดงในภาพยนตร์ส่วนใหญ่นั้นดีโดยมีตัวละครเหล่านี้มากมาย ดังที่กล่าวไปแล้ว ตัวละครหลักในเรื่อง (โทนี่และมาเรีย) ต่างก็มีความน่าสนใจน้อยที่สุดในการเล่าเรื่อง แม้จะเป็นจุดโฟกัสหลักของWest Side Storyก็ตาม โดยรวมแล้ว พวกเขามีความสามารถในการแสดงที่ดี แต่อย่าทำให้ตัวละครของพวกเขา “มีชีวิต”

อย่างแน่นอน ทำให้โทนี่และมาเรียกลายเป็นไม้และกระดานชนวนที่ว่างเปล่าเล็กน้อย…มีเพียงสองคนที่ตกหลุมรัก นอกจากนี้ ฉันยังรู้สึกว่าทั้ง Beymer และ Wood ดูแก่กว่าที่ Tony และ Maria ควรจะเป็นเล็กน้อย คนอื่นๆ ดูดีและเหมาะสมกับวัย แต่พวกเขาก็รู้สึกว่าไม่มีที่ว่างตั้งแต่เริ่มต้น

เช่นเดียวกับโรมิโอและจูเลียต คู่รักที่ติดดาวสองดวงรายล้อมไปด้วยตัวละครที่น่าจดจำมากขึ้น

(เช่น ทีบอลต์, เมอร์คิวทิโอ, บัลธาซาร์, เบนโวลิโอ เป็นต้น) และมีความน่าสนใจ/มีพลังมากกว่าตัวเอกที่อยู่ตรงกลางมาก สามารถพูดได้เช่นเดียวกันใน West Side Story โดยที่นักแสดงสมทบส่วนใหญ่ตีกลองการแสดงที่มีเสน่ห์

ซึ่งโดดเด่นทุกครั้งที่อยู่บนหน้าจอ แน่นอนว่าไม่มีใครที่พร่างพรายและน่าจดจำไปกว่าโมเรโนที่เล่นเป็นแอนิต้า แฟนสาวของเบอร์นาร์โด เธอร้อนแรง ร่าเริง มีความกล้าหาญมากมาย และแสดงบทบาทได้อย่างสวยงาม ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมการแสดงของเธอถึงเป็นสัญลักษณ์ที่โดดเด่นที่สุดของภาพยนตร์ปี 1961 คนอื่นๆ รวมถึง George Chakiris ในบท Bernardo และ Russ Tamblyn ในบท Riff ก็แสดงผลงานที่ดีในภาพยนตร์เช่นกัน

เพื่อสรุปสิ่งนี้….มันยังคงดำเนินต่อไปโดยไม่บอกเล่าWest Side Story ของปี 1961 แม้ว่าจะมีข้อบกพร่องและทั้งหมด ยังคงเป็นดนตรีคลาสสิกที่แท้จริงที่ควรค่าแก่การรับชมจากผู้ชมจำนวนมากจากรุ่นต่างๆ ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมคุณลักษณะนี้จึงได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งในภาพยนตร์เพลงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาลจากหลาย ๆ คน

ได้รับรางวัลมากมาย และถือว่าห้องสมุดรัฐสภาคองเกรสมีความสำคัญทางวัฒนธรรม / ประวัติศาสตร์ตลอดจนได้รับเลือกให้อนุรักษ์ในระดับชาติ Film Registry ในปี 1997 โดยสรุปแล้ว เสน่ห์และเสน่ห์โดยรวมของการอัปเดตเรื่องราวสไตล์โรมิโอและจูเลียตในสไตล์ทันสมัยยังคงพบช่องพิเศษในหลาย ๆ ด้าน โดยWest Side Storyเป็นตัวอย่างที่สมบูรณ์แบบของวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน คู่รักข้ามดาว เพลงที่น่าจดจำและเรื่องราวที่ค่อนข้างแท้จริง…..อมตะ

ติดตามเนื้อหาดีๆ น่าอ่านได้ที่ languageanalysislab.com อัพเดตทุกสัปดาห์